Πίνακας περιεχομένων:
Με προβολές της Nasa και εμπνεύσεις manga, ο Nicolas Ghesquière ταξιδεύει στο μέλλον
«Ας πάμε όπου θέλεις… να φτιάξεις ό,τι θέλεις. Φτιάξτε τη δική σας μικρή κοινότητα. Προστατέψτε τον εαυτό σας με την πιο δυνατή πανοπλία. Κανείς δεν μπορεί να σας πει τι μπορείτε ή τι δεν μπορείτε να κάνετε. Χωρίς κανόνες που πρέπει να ακολουθηθούν, αυτή η περιπέτεια ξεκινά τώρα». Συνοδευόμενο από ένα βίντεο ενός ατόμου που δοκιμάζει γυαλιά εικονικής πραγματικότητας Oculus Rift, αυτή η γενική φωνή από το τρέιλερ του Minecraft ήταν ο τέλειος τρόπος για να μας παρασύρει σε ένα άλλο ταξίδι Louis Vuitton με τον Nicolas Ghesquière. Αυτή τη φορά, το ταξίδι ήταν εικονικό, βασισμένο σε pixel και συνδέσεις δεδομένων – ίσως υπήρχε μόνο στο μυαλό.
Αυτό όμως δεν το κάνει λιγότερο πραγματικό. «Όλοι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον ψηφιακό κόσμο με καλό τρόπο και επηρεαζόμαστε από τον κυβερνοχώρο, επηρεασμένοι από τις εικόνες που μας κάνουν όνειρο ή κριτή», είπε ο Ghesquière στα παρασκήνια μετά την παράσταση. «Αλλά την ίδια στιγμή έχουμε αυτή την πραγματική ζωή. Και όλοι καταφέρνουμε να έχουμε αυτή την πραγματική διάσταση. Και αυτό είναι συναρπαστικό. Είναι μια πραγματική πραγματικότητα επηρεασμένη από τον εικονικό κόσμο."
Αυτή η πολυαισθητηριακή εικονική πραγματικότητα ενισχύθηκε αναβοσβήνοντας όχθες ηχοσυστημάτων με λωρίδες βίντεο προβολών αντιδραστήρων πτήσης της Nasa και στροβιλιζόμενες γραμμές στο σκηνικό που ταίριαζαν στη γειωμένη συλλογή επιστημονικής φαντασίας. Με αναφορές όπως το 2046 του Wong Kar Wai και το My Blueberry Nights, η Κορεάτικη ηθοποιός Doona Bae (που αυτή τη στιγμή πρωταγωνιστεί στη σειρά επιστημονικής φαντασίας του Netflix Sense8) και το κλασικό ιαπωνικό manga/anime Neon Genesis Evangelion, ένιωθε σαν μια αντίδραση στη δική του δεκαετία του 1970- λανθασμένα ξεκινήματα στο σπίτι (το οποίο έχει αιμορραγήσει σε τόσες άλλες συλλογές).
Η συλλογή μας οδήγησε σε ένα άγνωστο μέλλον, ντυμένοι με αόριστα οικεία ρούχα που τυχαίνει να κατασκευάζονται με παράξενα συναρπαστικούς και καινοτόμους τρόπους. Πάρτε τα κεντήματα "gel induction" που έμοιαζαν με υγρά pixel. Ή οι κουλούρες από σελιλόιντ πούλιες πάνω σε τούλι αναπτύχθηκαν και ζωγραφίστηκαν στο χέρι για να δημιουργήσουν μια κατασκευή που αλλάζει το μυαλό. Φούστες με φούστες με φούστες, δερμάτινα γιλέκα με ανοιχτή πλάτη και ματισμένα μπουφάν moto με ένθετα το Monogram της Louis Vuitton και τα δέρματα Damier. «Σκεφτόμουν αυτό το ψηφιακό σύνορο, το οποίο ήθελα να συνδυάσω σε αρμονία με τον κόσμο του Louis Vuitton – τη χειροτεχνία, την γκαρνταρόμπα. Είναι μια υπενθύμιση του κυβερνοχώρου, αυτού που προέρχεται από το ψηφιακό – αυτοί οι χαρακτήρες ή τα κορίτσια που μιλούν στη γενιά τους». Ο Ghesquière είχε πιθανώς στο μυαλό του κορίτσια όπως η Grimes ή η ανερχόμενη καλλιτέχνης R&B του new wave Kelela. Κάθισαν στο φρύδι.
Η βιομηχανία ήταν μερικές φορές επικριτική για τους τρόπους με τους οποίους ο ψηφιακός κόσμος έχει αλλάξει τόσο δραματικά τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τη μόδα. Ο Ghesquière δεν έχει χρόνο για τέτοια ροζ νοσταλγία. Είναι απασχολημένος με το τι έχει να προσφέρει η τεχνολογία, βλέποντας τα θετικά του εικονικού κόσμου και παρατηρώντας τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στο μέλλον. Πίσω στο 1854, το Louis Vuitton ήταν ένα σπίτι που χτίστηκε στο να ταξιδεύει με χαλαρό ρυθμό με βάρκα, αλλά σήμερα δίνει τη δυνατότητα στον Ghesquière να ταξιδέψει σε ένα φανταστικό άγνωστο. "Λατρεύω το πνεύμα του σπιτιού και την ιστορία του, αλλά είμαι επίσης εδώ για να ανυπομονώ."
