Πίνακας περιεχομένων:
Από η LUAR που έβαλε τη σκηνή της αίθουσας χορού της Νέας Υόρκης στην πασαρέλα μέχρι το μυθιστόρημα του Maison the Faux για το body positivity, αυτές οι ετικέτες αποδεικνύουν ότι η εβδομάδα μόδας της πόλης δεν είναι όλη εμπορική
Αυτή τη σεζόν, το πλήρωμα του MADE New York το σκότωσε με την αναδυόμενη βιτρίνα ταλέντων του. Είχαν όχι λιγότερες από 22 ετικέτες που εμφανίζονταν στα Milk Studios και στο The Standard, μαζί με μια δημιουργική συνεργασία με το Tumblr Fashion και ένα κατάστημα όπου μπορούσες να αγοράσεις αντικείμενα απευθείας από τον διάδρομο SS17. Βρήκαν ακόμη χρόνο για να φιλοξενήσουν το αναδυόμενο εμπορεύματα του Dev Hynes του Freetown Sound, με όλα τα έσοδα να δωρίζονται σε άστεγους LGBTQ νέους. Για ορισμένους σχεδιαστές, το MADE αντιπροσώπευε την ευκαιρία να κάνουν το ντεμπούτο τους στην Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης, ενώ για άλλους ήταν κάτι σαν επιστροφή και, στην περίπτωση μιας μάρκας, η ευκαιρία να πραγματοποιήσουν ένα επικό κάστινγκ για κορυφαίες διασημότητες της Νέας Υόρκης που μοιάζουν με μοντέλο. συλλογή τους. Εδώ ήταν μερικές από τις καλύτερες στιγμές του MADE New York's SS17.
OTTOLINGER
Ottolinger – η ελβετική ετικέτα των σχεδιαστών Christa Bosch και Cosima Gadient – ποτέ δεν φοβήθηκαν να πάρουν ένα τέλεια φτιαγμένο ρούχο και να το καταστρέψουν. Για το AW16, το όπλο της επιλογής τους ήταν πιο ελαφρύ υγρό, το οποίο χρησιμοποιούσαν για να κάψουν τρύπες σε όμορφα προσαρμοσμένα καμηλό παλτό και λευκά πουκάμισα. Το μήνυμα αφορούσε την ανακύκλωση και την κατασκευή μιας συλλογής από εξ ολοκλήρου πρώτες ύλες – με μια πλευρά από αλογοουρές μήκους δαπέδου και ολόκληρα ρολά από ταινία συσκευασίας τυλιγμένα σε κάθε παπούτσι.
Σατέν, πουκάμισα και υπολείμματα νάιλον ράβονταν μεταξύ τους για να δημιουργήσουν ακατέργαστα βολάν, ασύμμετρα στρίφωμα και οδοντωτές άκρες, ενώ η μία φούστα φαινόταν να περνούσε από έναν τεμαχιστή χαρτιού – ό,τι είχε απομείνει ήταν δεμένο γύρω από τη μέση του μοντέλου. Με ολόκληρα κομμάτια να λείπουν από αυτό, ένα άλλοτε έτοιμο για επιχειρήσεις χακί μπλέιζερ φαινόταν να είχε χρησιμοποιηθεί ως δότης δείγματος υφασμάτων - αυτές οι τρύπες χρησίμευαν στην πραγματικότητα ως μια λεπτομέρεια που αποκαλύπτει το εταιρικό μπλε πουκάμισο παρακάτω. Τα παράξενα τσιμπήματα, οι ρυτίδες και οι μπίντσες αφθονούσαν σε όλη τη συλλογή, με ασώμα μανίκια πουκαμίσου εδώ, γυμνό νάιλον κολάν κολάν εκεί. Αυτό που έχει κάνει ο Ottolinger εδώ με την ραπτική ραπτική με τρελό καπέλο και χειροτεχνία είναι μια τολμηρή άσκηση για να μετατρέψει τα σκουπίδια του εργοστασίου ρούχων σε θησαυρό του Φρανκενστάιν. Προς τιμή τους, τα ρούχα ταιριάζουν τέλεια στα μοντέλα, χωρίς να φαίνεται μια καρφίτσα ασφαλείας.
MISBHV
Αφού έκαναν ανδρικά ρούχα για τέσσερις σεζόν, οι Πολωνοί σχεδιαστές και αγαπημένοι του γυμνασίου Natalia Maczek και Thomas Wirski αποφάσισαν να στραφούν στα γυναικεία ρούχα με στόχο να αναβιώσουν τα γυναικεία streetwear. Για αυτή τη συλλογή, είχαν ως στόχο να δημιουργήσουν τα ρούχα που λαχταρούσαν τη δεκαετία του 2000. «Είναι μια αναδρομή στο έτος 2000 όταν ερωτεύτηκα για πρώτη φορά», είπε ο Wirski. «Εμείς κοιτάμε πίσω τι φορούσαν τα κορίτσια στις ντίσκο – νομίζω ότι θα ήμουν ερωτευμένος με οποιοδήποτε από τα κορίτσια της σειράς τότε. Αυτή είναι η αισθητική μας, κάτι που γνωρίζουμε πολύ καλά."
Από αυτήν την «χιλιετία» αισθητική, μερικά πράγματα στη συλλογή SS17 χτυπούν μια προσωπική χορδή νοσταλγίας – το drop-shadow, μεταλλικό, φουτουριστικό σλόγκαν γραμματοσειράς, τα σιδερένια ιριδίζοντα στρας και το εξαιρετικά φαρδύ πάτσγουορκ τζιν με τσέπες φορτίου. «Θυμάμαι κορίτσια που φορούσαν αυτά τα πραγματικά περίεργα τζιν παντελόνια που όλα τα αγόρια φαντασιώνονταν», θυμάται ο Wirski. «Επρόκειτο για το συγκεκριμένο κόψιμο αυτού του παντελονιού, αρκετά φαρδύ. Κάθε κουλ κορίτσι της τάξης τα είχε. Ήταν σαν τα πιο cool τζιν». «Είμαι πολύ χαρούμενος που λέω ότι ειλικρινά εξακολουθούμε να σχεδιάζουμε για εμάς και τους φίλους μας», πρόσθεσε ο Maczek. «Νομίζω ότι είναι αυθεντικό και αληθινό. Δεν προσβάλλομαι όταν οι άνθρωποι αποκαλούν την ετικέτα μας streetwear, γιατί νιώθω ότι αυτό είναι το νόημα της μόδας αυτή τη στιγμή. Έχει να κάνει με το πώς ντύνονται οι άνθρωποι στο δρόμο."
MAISON THE FAUX
Η ομάδα σχεδιασμού Ο Joris Suk και η Tessa de Boer είναι γνωστοί για τα αντάρτικα σόου, το επιδεικτικό στυλ και την αυτοσαρκαστική προσέγγιση της μόδας. Αυτή τη σεζόν, ο Maison the Faux πήγε το «ελεύθερο τη θηλή» και τη θετικότητα του σώματος σε άλλο επίπεδο με μια εγκατάσταση στα Milk Studios που έμοιαζε με ένα φουσκωτό κάστρο, τυπωμένο με ένα κολάζ από ντεκολτέ και ένα σωρό γυμνό. «Είναι μια σκηνή Maison the Faux titty! Μια χοντρή σκηνή καλυμμένη με βυζιά και κώλο!». είπε ο Σουκ.
Το ηδονικό μοντέλο που βρίσκεται στο θρόνο σε αυτή τη λεγόμενη «τεντένια σκηνή» (που κρατούσε το δικαστήριο με ένα μπολ με τροπικά φρούτα και βυζιά παιχνιδιών) είναι που ο Σουκ ονόμασε «Maison the Faux θεά». «Έχει την παχουλή που όλοι θέλουν να κυνηγήσουν! Κρατάει στο χέρι της τον Κήπο της Εδέμ, τον απαγορευμένο καρπό». Η ίδια η συλλογή ήταν ένας ανεμοστρόβιλος από DIY ντίσκο φόρεμα, με σκισμένες ραφές, κατεστραμμένο τζιν, υπερμεγέθη κοστούμια, υπερμεγέθη μεταξωτά σατέν πουκάμισα και ακατάλληλα παντελόνια – όλα κολλημένα στο σώμα κάθε μοντέλου με κολλητική ταινία ή δεμένα με κορδόνι – είναι περίπου ποτέ δεν είναι αρκετά. «Πρόκειται για την απεριόριστη, την υπέρβαση και το να αφήνεις τον εαυτό σου να είναι ελεύθερος, να δίνεις στην υπερβολή και την ατελείωτη επιθυμία για αυτό που πραγματικά θέλεις», εξηγεί ο de Boer. «Δεν έχει σημασία τι νούμερο είσαι, αν είσαι XXL και θέλεις να φορέσεις XS – κάντο!»
BARRAGÁN
Στο Barragán, ένας ισχυρός άνδρας με ασημένια κρίκους και γόβες με γυαλιστερές γόβες μόχθησε με έναν μεγάλο ογκόλιθο από φελιζόλ, τυλίγοντάς τον σε μια κεκλιμένη πλατφόρμα προτού τον αφήσει να κυλήσει προς τα κάτω, οπότε μερικές φορές χτυπούσε τα μέλη του κοινού. Μια αδύνατα ντυμένη ομάδα μοντέλων βγήκε στην πασαρέλα, με αξεσουάρ με τσάντες με ροκ υφή, πτυχωτά κομμάτια μαλλιών, λερωμένο κόκκινο μακιγιάζ, λεπτό χρυσό κυκλικό ταχυδρομείο και τούφες από βρύα που φοριούνται ως μανσέτες στα αυτιά. Αυτό ήταν αίγλη σε ένα πολύ διαφορετικό επίπεδο από τα υψηλά του NYFW – με ένα Star Trek της δεκαετίας του '70, ποιότητα πολιτισμού με βάση τον προϋπολογισμό. Το Barragán (κάποτε ονομαζόταν Ytinifninfinity) είναι μια ετικέτα του Victor Barragán, ο οποίος εμπνεύστηκε από την πανταχού παρούσα ποιότητα των καθημερινών ρούχων εργασίας, που ενσωματώνει Dickies και γνώριμες υπογραφές. Σε ένα νεύμα στα προηγούμενα γραφικά σχέδια μπλουζών της εταιρείας και στην αγαπημένη του τηλεοπτική εκπομπή της δεκαετίας του '90, ο Βίκτορ συμπεριέλαβε ένα μπλουζάκι με λογότυπο με το «L. E. S. B. I. A. N.» στο λογότυπο των Friends. «Πάντα κορόιδευαν τους ομοφυλόφιλους σε εκείνη την εκπομπή, και τότε οι φίλοι μου και εγώ ποτέ δεν το είχαμε παρατηρήσει!»
Ο Ruben Gutierrez, που σχεδίασε το σετ και τα κοσμήματα, είναι ο παραγωγός και συνεργάτης του Victor πλήρους απασχόλησης. «Θέλαμε το σόου να είναι μια παρωδία μιας πασαρέλας, αντί να έχουμε τα μοντέλα να περπατούν ή να στέκονται ακίνητα. Θέλαμε να αλληλεπιδράσουν και το σετ να αλληλεπιδράσει με το κοινό». Η πιο προφανής μεταφορά για τον βράχο προέρχεται από τον μύθο του Σίσυφου, ο οποίος είναι καταραμένος αιώνια να σπρώξει έναν βράχο σε έναν λόφο στην κόλαση, μόνο που κάθε φορά πρέπει να κυλήσει πίσω. Ωστόσο, δεν ήταν πρόθεσή τους να είναι τόσο βαριά όσο αυτό. «Είναι πολύ δαντελωτά ρούχα εργασίας. Παίζει όφελος να παλεύουν τα μοντέλα, να δείχνουν και να διακωμωδούν λίγο τη χρησιμότητα των ρούχων», προσθέτει ο Gutierrez. Μερικά από τα κοσμήματά του, φορεμένα ως μανσέτες και σκουλαρίκια, ήταν χυτά σε μπρούτζο και σχεδιάστηκαν μετά από ερωτικά παιχνίδια: δονητή, πρωκτικές χάντρες και δαχτυλίδι κόκορα. «Μου αρέσει αυτό το διπλό παιχνίδι όπου το καταλαβαίνεις ως σεξουαλικό αντικείμενο, αλλά όταν είναι στο μοντέλο παίζει με τα υπόλοιπα ρούχα και αναδεικνύει τα στοιχεία του υλικού και των ενδυμάτων εργασίας με λεπτό τρόπο.»
LUAR
Ο Raul Lopez ξεκίνησε την καριέρα του στα ανδρικά ρούχα ως ένας από τους συνιδρυτές της Hood By Air, την οποία άφησε για να ξεκινήσει τη δική του σειρά - παλαιότερα γνωστή ως Luar Zepol. Αυτή τη σεζόν, ο Lopez κυκλοφόρησε ξανά το label του LUAR στο Highline Ballroom με εντυπωσιακά μοντέλα να παρελαύνουν πάνω-κάτω σε μια ταραχώδη αίθουσα φίλων και θαυμαστών. Ήταν ένας χώρος με το κατάλληλο όνομα, καθώς η προσφορά του για το SS17 ήταν να φέρει την κουλτούρα της αίθουσας χορού στην πασαρέλα. «Τα παιδιά που παρευρέθηκαν στην παράσταση – είναι όλα από τη σκηνή της αίθουσας χορού. Ήθελα να φέρω την κουλτούρα με την οποία μεγάλωσα, από όταν ήμουν παιδί να πηγαίνω στην Christopher Street και να πηγαίνω σε μπάλες. Πριν μάθω οτιδήποτε, ήξερα για τη μόδα και τις μπάλες."
Γνωστός για τα χρηστικά, δυστοπικά σχέδιά του, ο Lopez επανεμφανίστηκε αγκαλιάζοντας μια ανανεωμένη τεχνο-πόθο και εκτίμηση για τη θηλυκότητα στα ρούχα. Οι καμπύλες με φερμουάρ «Tech glam», τα μίνι χρηστικά σορτς, ακόμη και μια ζώνη περιτύλιξης για iPhone, ήταν διακοσμημένα με αισθησιακές φούστες, βολάν μανίκια και μπλούζες με ράχη, κολλώντας στις καμπύλες των θεϊκών σωμάτων που κάνουν πασαρέλα και τραβούν κομψά σχήματα. «Πήρα ένα διάλειμμα για δύο σεζόν και απλώς χρησιμοποίησα αυτόν τον χρόνο για να συνέλθω», λέει ο Lopez. «Ένιωσα σαν κάμπια. Έβαλα τον εαυτό μου σε αυτό το κουκούλι και κλειδώθηκα για να δημιουργήσω τον άντρα και τη γυναίκα LUAR και πρόσθεσα τη νέα γυναικεία πτυχή. Αλλά ήμουν πάντα βασίλισσα της τεχνολογίας!»
